Jak co roku w dzień św. Cecylii, zebraliśmy się całą wspólnotą u stóp Obrazu Matki Boskiej. To niezwykłe chwile, gdy w tak ważnym dla wszystkich muzyków kościelnych dniu, możemy bezpośrednio obcować z Maryją, tuż przy jej cudownym wizerunku. Podczas tegorocznego nabożeństwa, po rocznych przygotowaniach siedmiu kandydatów do chóru otrzymało stroje liturgiczne i zostało włączonych do naszej śpiewaczej wspólnoty.
W powitaniu o. Nikodem Kilnar, Krajowy Duszpasterz Muzyków Kościelnych, przedstawił nasze intencje: „Chcemy szczególną modlitwą ogarniać dzieci, wszystkich młodzieńców chóru z opiekunami, prosząc o szczególne dla nich błogosławieństwo, abyśmy za wzorem naszej św. patronki Cecylii mogli całym sercem wyśpiewywać Panu chwałę […] Dzisiaj dziękujemy Panu Bogu za tych siedmiu wspaniałych młodzieńców, którzy zostaną wprowadzeni do wspólnoty chóru. Chcemy ogarnąć ich modlitwą szczególną, prosząc aby wytrwali, aby byli gorliwi, aby słuchali swoich rodziców, dyrygentów, nauczycieli, aby w ten sposób pozwolili się ukształtować wewnętrznie na wzór św. Cecylii, która poprzez piękne dziewicze życie i męczeństwo dała Bogu świadectwo całkowitego oddania”.
Na zakończenie, tradycyjnie kilka wzruszających i bardzo cennych słów skierował do nas nasz dyrygent: „Nie ma przypadków. Pan Bóg woła i my możemy powiedzieć ‘nie’, ale możemy tak jak Samuel powiedzieć ‘oto jestem’. Z dzisiejszej uroczystości zapamiętajmy te dwa słowa. Mimo tego, że nieraz jest deszcz, mimo tego, że mamy zły humor, wcale nam się nie chce, najchętniej byśmy się spóźnili albo w ogóle nie przyszli, bo brzuszek boli, bo kotek się źle czuje i ząbek boli i wszystko inne.” My idziemy i mówimy: „Oto jestem” – odpowiedzieliśmy zgodnym głosem.
„Matko Boża, dzisiaj chłopcy przed Tobą mówią: ‘oto jestem’. Dziękuję wam za każdy wysiłek, za wszystko, co robicie i na każdej próbie będę ‘oto czekał’ na was” – zakończył z uśmiechem Jarosław Jasiura. Po nabożeństwie spotkaliśmy się w jasnogórskim dolnym refektarzu, gdzie czekał na nas pyszny tort. Skonsumowaliśmy go ze smakiem, w rodzinnej atmosferze, przypieczętowując powiększenie naszej wspólnoty o kolejnych siedmiu zdolnych chórzystów. Wspólnym śpiewom, rozmowom i wzruszeniom, jak zwykle nie było końca…
